جهانگردی طبیعت و ضرورت حمایت از آن در ایران

جهانگردی طبیعت جزیی تفکیک ناپذیر از توسعه پایدار به حساب می آید و به نوعی از انواع جهانگردی اطلاق می شود که دوستدار محیط زیست بوده و در مقابل جهانگردی متداول قرار می گیرد. مقاله حاضر مدعی آن است که چنین جهانگردی با شرایط موجود کشور هم خوانی بسیار دارد و بدین دلیل ضرورتی انکارناپذیر به حساب می آید ، زیرا ضمن برخورداری از ویژگی های مثبت جهانگردی، نقاط ضعف آن را به حداقل می رساند. برای تشریح دقیق موضوع نخست به سابقه جهانگردی اشاره شده است و با ارائه تعریفی جامع از آن بر اهمیت گاه بدون جایگزین این صنعت تاکید گردیده است؛ علاوه آن که کوشش به عمل آمده است تا مشخص شود که چرا به یک باره جهانگردی زیست بومی مورد توجه جدی قرار گرفته است و رابطه آن با جهانی سازی از بالا و از پایین چه نوع رابطه ای است. پس آن گاه با بر شمردن ویژگی های کنونی جامعه ایران، نگاه رایج به جهانگردی مورد نقد قرار گرفته، تلاش شده است تا ضمن تاکید بر درستی مباحثی چون هویت و ضورت پاسداری از ارزش های همیشه مشمول، برخی پیش فرض های نادرست که کشور را از درآمدی چشم گیر، اشتغال زایی قابل ملاحظه و فواید بسیار ارزشمند جهانگردی به طور کلی و جهانگردی طبیعت به طور ویژه محروم ساخته است رمز گشایی گردد. در عین حال از پیش شرط هایی نیز سخن به میان آمده است که باید به مثابه اصول حفاظتی همواره مدنظر قرار گیرنددرخاتمه با بررسی ابعاد مختلف انقلاب جهانگردی و تحولات عمیق نرم افزاری که از مختصات قرن بیست و یکم می باشد. پیش نیازهای لازم که امکان استفاده از جهانگردی طبیعت را فراهم می آورد برشمرده شوند. در بحث از ضرورت گردشگری طبیعت به مساله فقر مطلق و فقر نسبی ، تعداد بیکاران، گروه های سنی جویای کار و نسبت آن در جمعیت کشور اشاره شده تا توجه به این صنعت مهم از هر حیث توجیه گردد. در پایان ضمن جمعبندی گزاره های مهم مقاله در سه گروه اصلی نکات کلیدی مرور شده اند